Ne olurdu sanki güneş gibi doğsan yalnızlığıma,
Sulasan narin bir çiçek gibi anıları,
Ve bulsan beni gül bahçeleri arasında,
Takati kalmamış,bitkinlikten uzanırken öpsen,
Kaldıramasanda ağır cüssemi,yanıma uzansan.
Ortak çıksan yalnızlığıma.
Korkma desen karanlıktan,soğuk sonbahar sabahlarından,
Tutsan elimi çalının çırpının arasından tüm mahremiyetini sunarak,
Unuttursan bana sensiz geçen zamanı...
Ne olurdu sanki?
ALİ ÖNDER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder