Bir soru sorarım karanlığa,
Kimse üstüne alınmaz,
Önemsemez yüzlerine vuran rüzgarı kimse...
Gece uzar gider ve
Gün doğar demlenen düşüncelerimde
Güneşi gördükçe,
Kurur gökyüzüne uzanan dallarım.
Sıkışıp kalır yerle gök arasında yalnızlığım,
Kuşların kanatlarında uzayıp gider bir umut gibi.
Yeni fırtınalar,acımasızlıklar,nankörlükler görüp getirirki bana,
Bir daha soru soracak kadar dermanım bile kalmasın
Ölmekten...
ALİ ÖNDER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder